Yunanlarda mezze, İspanyollarda tapas, 
İtalyanlarda antipastidir bizdeki meze. Önce göze sonra mideye hitap eder, masanın süsü, keyifli sohbetlerin eşlikçisidir meze.
Adı ne olursa olsun sofradaki sıcaklıktır, samimiyettir, sohbettir bizce meze. Bu yüzdendir ki küçük miktarlarda servis edilir, küçük lokmalar halinde yenir. Çünkü amaç uzun soluklu bir sohbettir.
Her bölgenin kendi mutfak kültürüne göre şekillenen meze kültürü olsa da hepsinin ortak bir noktası var: Meze karın doyurmalık değil, tadımlıktır.
Pek çok tatla zenginleşen meze sofraları zamana yayılmak ve damağınızda minik tatlar olarak kalmak ister. Bu yüzden olsa gerek eski İstanbul geleneklerinde bir kişiye asla üç taneden fazla midye dolma verilmezmiş.
Leave a reply